19

عزیز اگر چه نباشم به چشم تو، ای یار
اگر چه خاطره هامان شکسته به تکرار

دلم هوای تو دارد، که باز برگردی
به اشتیاق خودت دست کم، نه به اجبار

دلم پر از شررِ بال زخم خورده ی عشق
که دود شد به تپشهای زیر هر آوار

تفألی که زدم هر دفعه، همین بوده
که دست از سر عشق و بهانه ات بردار

قسم به بیم و امیدی که بند پای تو شد،
به هر وداع غریبانه تن دهی ناچار

قسم به چشم عزیزت، که عاشقانه گریست
به هر وداع غریبانه با نگاهی زار

به ماه کامل تو، در فصول دل شدگی
به نغمه های فرو خورده از دل غمبار

به هر چه زیبایی، از تو سر بر آورده
به رسم آتش پنهانِ لحظه ی دیدار

چقدر عشوه ی تو، داغ آرزوی من است
کنار من بنشینی، به بوسه ها اصرار...

آرزو حاجی خانی